Devlerle savaşmak

Hayatı noktalama yerlerinden birleştirmek için,var gücüyle çalışan tüm erkek ve kız kardeşlerime gelsin,bu yazının nesnesel olmayan nedenlere bağlı,gizli yaşam formülü,elindeki anıların yarattığı küçük ama derin boşlukları doldurmaya çalışan,kendini inşaa eden bir grup karınca gibi görüyorum girdiğimiz her mücadeleyi.Engelleyemediğimiz engeller var ve büsbütün ortadan kalkmayacak sebepleri,iyinin karşısına dikilen kötüler hep,ama hep olacak.Toprak olurken çıkardığımız sesler bunlar,neşeyle atılmış içten kahkahalar,gülen yüzlerin eşlik ettiği bir dostlar meclisi,eyvahlar olsun yoksa büyüyor muyuz ve küçülüyor mu şimdi,o gün üstümüze olan her elbise gibi,bu duygular.Yalnız mutsuz bireylere mi döndük yoksa.Uyumadan önce ettiğimiz dualar mı kabul olmadı acaba,daha fazlasını istemek için yüzümüz mü yok kendimize,eksik mi kaldık,bir tarafımızda kırılmış kemik torbası kadar çalkantılı deniz,diğer tarafımızda,dev aynalarına hayranlıkla bakan egonun zarafet içindeki,ben diğerleri gibi değilim,ben özelim havaları,müptelaları var yalancı mutlulukların.Duygularıyla görmeyi bırakmamış,fakir bir insanım ben,korkmam gerek dünyadan ama bir türlü korkamadım. Kendi madenlerini kazan kararlı yolcular,çıkarlarımıza uyan yarınsız yakınlaşmalar,ötesi meta,ayyuka çıkmış kederler tablosu,samimi olmak adına içlerine kadar girdiğinde,sana tıslayan musluklar kadar boş kelimeler savuran,değerini henüz kanıtlamamış,değer görmemiş,yalancı şahitlerle kendi doğruları arasındaki dengeye sıkışıp kalmış,yaşayıp yaşamadıklarını anlamak için,nefes alıp verişlerine,nabızlarına ve yaşam tansiyonlarına bir bakmak gerekir.Şimdiye kadar saldırıydı her müdafaa,şimdiden sonra her tecrübenin bizimle birlikte akıllandığı kanısındayım,biten heveslerini çuvala koyup,sahile çay içmeye gidecek kadar umursamazdı artık.Merhametsizliğine bakarak yargılamayın hayatınızdaki detayları,her küçük mutlu an için devlerle savaşmak zorunda kaldık biz,her küçük kazanca yelkenleri indirdikten sonra,cücelerin sevincine karşılık,geçmişten gelen bir nasihatla asla yarışamadık biz.Biz var ya biz,bizim bir şeyler yapmamız gerekiyor,renkli kağıtlar kesip,balonlar şişirmemiz,etrafı süslememiz gerekiyor,yoksa başka türlü bize bayram gelmeyecekti,kabalıklarını kulaklarının arkasına saklayan pireli politikacılar,kanunlara sarılan hırsızlar,iyi gün dostu olan zayıf şişman cüzdanlar,felaketi saklayan yılgın rüzgarlar,hafif bir üşümesi gelen,sonra da ardı arkası kesilmeyen soğuk terler döken,en çaresiz dönemindesin sen… Adalet.